Z trądzikiem walczę już dobrych kilka albo i nawet kilkanaście lat. Na razie bez efektów.

Wypróbowałam chyba większość dostępnych na rynku kosmetyków przeciwtrądzikowych - zarówno tych drogeryjnych jak i aptecznych. Zwiedzałam różne gabinety dermatologiczne i kosmetyczne. Stosowałam suplementy diety, piłam napary z bratka i czystka. Zwykłe środki myjące zamieniłam na naturalne mydła i delikatne żele, włączyłam do codziennej pielęgnacji szczoteczkę soniczną. Odstawiłam kremy z parafiną. Wypróbowałam też mineralne kosmetyki do makijażu. Wszystko to bez rezultatu. Oczywiście proponowano mi retinoidy doustne, ale nie zdecydowałam się, bo przez przebyte w dzieciństwie choroby mam słabą wątrobę i podejrzewam, że kuracji tego typu by nie zniosła.

Początkowo, gdy weszłam w okres dojrzewania, trądzik objawiał się głównie zaskórnikami na nosie i krostkami na czole. Z czasem przeniósł się na bok lewego policzka i brodę, tworząc jakby podskórne stany zapalne, zaczerwienienia i pozostawiając niewielkie blizny (choć reszta skóry na twarzy też nie jest idealna - zaskórniki na nosie wciąż obecne, krostki na czole również, choć już o wiele mniejsze niż kiedyś).

Stan skóry przed rozpoczęciem kuracji

Ostatnio stwierdziłam, że jestem psychicznie gotowa do dalszej walki. Wiecie - to trochę demotywujące, gdy znosi się jakieś średnio miłe kuracje, wydaje kilkaset złotych na lekarzy i kosmetyki, a efektów nie ma. Po każdej takiej przegranej walce potrzebuję trochę czasu, by na nowo nabrać motywacji.

Zapisałam się do pierwszego-lepszego dematologa w najbliższej przychodni. Okazało się, że to sympatyczna pani w średnim wieku. Przywitała mnie zupełnie inaczej niż wszyscy dermatolodzy do tej pory. Nie obiecywała, że będzie super. Stwierdziła, że skłonności do trądziku są genetyczne, a to, czy się objawiają, zależy od kilku czynników:

Pani dermatolog dała mi cały szereg zaleceń:

Ten etap walki z trądzikiem rozpoczęłam w piątek (27.02.2015). Nie jest łatwo - trudności nastręcza zwłaszcza dieta (organizm uzależniony od słodkich przekąsek wciąż domaga się cukru), a także pielęgnacja. Muszę pamiętać, by podczas codziennej kąpieli nie moczyć wodą z prysznica pleców i dekoltu, a dopiero potem umyć te obszary przegotowaną wodą. O wodzie zresztą też muszę pamiętać, bo zagotowana stygnie dość długo. Wychodzenie 'do ludzi' bez tapety też nie należy do przyjemności. Tym bardziej, że jutro mam rozmowę kwalifikacyjną, a wiadomo, że w takiej sytuacji człowiek chciałby wyglądać możliwie jak najlepiej.

W 4 dniu kuracji większych zmian na razie nie widzę - skóra się łuszczy, jest wrażliwa. Zmiany podskórne jakby trochę zjaśniały i zmalały, ale jeszcze nie wiem, czy to zasługa kuracji czy po prostu moja cera ma lepszy okres (co, o dziwo, czasem się zdarza).
Nie nastawiam się od razu na spektakularne efekty, ale też nie tracę nadziei, że mogę się wreszcie kiedyś pozbyć trądziku. Na pewno po jakimś czasie dam Wam znać, jak mi idzie walka z wrogiem ;)

Pozdrawiam!